BAZEN BİR HÜZÜN ÇÖKER
BAZEN BİR HÜZÜN ÇÖKER İÇİNE
Bazen bir hüzün çöker içine Bir isyan dolar yüreğine Dilinin ucunda çığlıklar Ve bağırmak,haykırmak istersin Avazın çıktığı kadar Kırmak istersin yalnızlık zincirlerini Yıkmak darmadağın etmek istersin İçine hapsolduğun,tek kişilik hücreleri Ama asla beceremezsin Çaresizliğine tuş olur,yenilirsin Ve isyanın gözlerinde nemlenir Islak ıslak yanaklarında gezinir Kahrolmuşluğun,ihanetin yüzünü görürsün Ne kadar uzaktır toz pembelikten Anılarını küflendirir,umutlarını çürütürsün Hayatının çıktığını sanırsın bedeninden Bazen bir yas kaplar duygularını Ve kapkara bulutlar sarar Gülümseyen umutlarını Çaresizliğin bini bir paradır Böyle ucuz pazarlarda Sadece efkar alınır,satılır Gam yüklü tezgahlarda Ve tükenmişliğin acı çığlıklarında Aldatılmışlığın son durağında Verirsin yaşamına bir mola Sigaranın nikotinli sabahlarında Bazen bir hüzün çöker içine Seni ölüme sürüklercesine Ve isyanların doruğuna tırmanırsın Yorgun,dünyana küsercesine. |