HASRET
Gönül penceresinden bakabilsem dünyaya
Kalbimdeki bu sevda yok olmasın bir daha Alsamda elime neyimi, üfleseydim sevdama Hasret kalmasaydım şemsin gezdiği o diyara. Zülfün kalem olmuş tutuşur ellerime Aşkım esir olmuş gidebildiğin yere Anlamamış bu dünya MEVLANA’yı ve seni Hasret kalmış gönüller gönül sevdası belli. Kor oluyor içimde bu aşkın tecellisi İki gönül bir olunca yakar bu memleketi Sevda herşeye değer sevmesini bilmeli Hasret kalmasın gönül aşkımız çoktan belli. Güpe gündüz dolaşır gökyüzünde melekler Aşkın sahibi belli her an bizi gözetler Anlamadan yaşarız iyiliklerden bıkarız Hasret kalmasın bize bizden iyilikler bekler. Metin YILMAZ |