ZALİMSİN YAR
Z aman geçmek bilmiyor sensizliğin kıyısında,
A nılarımda yaşatıyorum üzüm karası gözlerini L anet okuma diyor kalbim; İ hanetin bedelini o zaten ağır ödeyecek M ahkumu olduğum bu aşkı S atırlarımda öldürüp yeniden diriltiyorum. İ dam etme vakti mi geldi? Yoksa! N e desem sana yar; Y ar ah yar zalimsin yar! A yrılığın den den aktığı şu hüzünlü akşamda R esmettim yine sensizliğin acı sükünetini!... |