Aslında ben çok korkmuştum
Ne karanlıktı. Ne kadar soğuktu
Balkondaki ıslak çamaşır gibiydim
Kurumak ne bilmeyen,
Hatta kolları donmuş gömlek gibiydim buz gibi.
Ne korkmuştum; Öylece dikilmiştim karşısında
Koşamadım, ayakkabılarım çivilenmişti sanki yere
Mezar taşlarının arasından
Üstüme gelen
Ağzındaki dişleri kendinden önde koşan
Ya o salyalarını damatlığıma bulayan o koca itten.
Aslında ben çok korkmuştum
Ne karanlıktı. Ne kadar soğuktu
O köpek ısırdı beni, uyanmışım
Sonra baktım ellerime
Ayaklarıma hepsi yerinde mi acaba ?
Atletimi sıyırdım alttan anlıma kadar
Terimi sildim, kulağımın içi bile ter dolmuş
Birde derin nefes aldım
Göbeğim açıldı göğsüme kadar
O zaman gördüm
Adi köpek, sol yanıma saldırmış
Sana ait şeyleri sakladığım her şeyi parçalamış.