ucu yanık
giysiler kadar
göynümüş her şey..
tutulur yanı
eksiltiyor gayrısını..

bunca karartı
bunca duman
boğmuyorsa
günü
şüphedendir
anlama..
sen..

önce gözlerinin
akını sarıyor zift
sarı sapsarı kesiliyor
ak
fütursuz
gerilimli
ve
aksi kendinden kaçan bir söz
tutsaklığına düşüyor
kıvrımlarında
saçının...

şimdi..

hiç bir şey
geceye yakın değil
hiç bir şeyin
aksi düşmüyor
aynalara...

anlasan da
yarısı tüketilmiş
mor zamanları
hüzün
yine
darağacına çekilmiş
bir çocuğun oyuncağı gibi
masumdur
yüreğimde...

sen
saçlarınla
gözlerinle
ve
ellerinle
saklan
yüreğimde...
yanık türkülerle
demlenme zamanıdır
yüreğimin
artık
aşk tüter
yürüdüğün yollarda..

tarihini
tekrar kaydettim
ellerime..
yazmış meğer..
güzmüş...
baharmış...
ve
anmış meğer...
an..

az sonra
akasya kokulu bir rüzgar eser
saçlarında
baharlarını çalmış..
maviye
bir martı kanadı değer
gözlerin
ıslanır
yüreğimde..

sonra
sen
düşersin
anbean düşüncelerime
sanki
arada bir
göç eylemiş gibi
zihnice yurdundan..
kırılmış gibi cam..
ve
yasını tutar gibi
gözlerinin...
zihnice
belki...

usul usul
çekilir kanım
damarlarımdan..
ben
sana dönerim tekrar
ve
pervanenin
tutuşur
kanatları..


28/07/2011
izmir