YOLCUNUN DÜŞÜ VE GERÇEĞİAylardan sonra başlangıca döndü yolcu. Dal köprünün başında durdu. Gülün ağzından düşen her çiy damlası tozlu postalın üzerinden yuvarlanıp otların arasında kayboluyordu. Hasat edilmiş tarlanın arkasındaki bağ evine baktı. Solgun ışıkta bir gölge aradı bakışları. Yoktu! Bacanın tüten dumanı Gürlen Dağı’na yüzlerce isli patika açıyordu. “İşte burada! ” diye bağırdı. “Eğer burada yer bulamazsa hakikat kendine, bütün yolculuk düşleri boşuna! ” Gülün ağzından dökülen çiylere gözyaşları karışıp duruyordu. Yeni yolaklar arıyordu gözleri. Ama burada; burada! Hep burada! ŞERİF ERGİNBAY |
tüten dumanı Gürlen Dağı’na yüzlerce isli patika açıyordu.
Bence de en güzel yol o patikalardır işte.
Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.