SEN GELSEYDİN.
Sen gelseydin...
Ağrıların tan yerine, Yaralarım böyle inmezdi derine. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Kaç meyve düşerdi daldan. Kaç ton solardı pembe aldan. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Bu kadar hayal kurmazdım. Çocuklar gibi yap bozmazdım. Zifir karası şiir olmazdım. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Ne ferhat olurdu ne şirin. Neye aşıktı kardelen denilen berfin. Duyulmadımı feryadım, çığlığım sesim. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Lüzüm yoktu çulla çekete. Ne azığa ne ekmege ,süte. Ufalıp sığardım bir kutu kibrite. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Akışımı bozulurdu tarihin. Nakş edilmezmiydi namın payın. Ey içimde büyütüğüm hain. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Kurtulurdum yükten, şelekten. Çağrılarım çok derindi yürekten. Yıldızlarmı düşecekti gökten. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Ahlarım dizilmezdi sıra,sıra. Mürekebim olmazdı tuhaf kara. Ateş biat etmezdi içimdeki kora. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Harputan aşağı bağlar düzüne Görmek için dünya gözü ilen Karşılardım elde baston dizdeki sızı ilen. Sen gelseydin ya. Sen gelseydin... Selam yolamışsın kelamın başım üstüne. Vucut şehrimde taşmı koydun taşın üstüne. Selam yetermi sana kul,sana köle, sana düşküne Bilmemki selamındaki kastın ne. Sen gelseydin ya. Hıdır CANALAN Halk şairi [ŞADİ] 24.7.2011 Elazığ |