FERYAT
Buzlu camlarda görünür şafak kızıllığı kapıya dayanır
Hayalimin kadife tenlisi benliğimde aranır. Odam donuk bir karanlığa boyanır. Sen rüyalarımdan gittin gideli. Aşk seni sevmese de sevdirdi sanılır. Onun masallarına dinlemeden kanılır. Ölüm içimde karanlıktan uyanır. Sevmeyi sevmediğinden beri. |