Kadın dediğin eş, nazik olmalı
Kaba bir kadını nasıl seveyim.
Eşin sofrasında azık olmalı
Emeksiz kadını nasıl seveyim.

Akşam benden önce uykuya yatar
Yorganı tepikler üstümden atar
Üç saatlik uykum gözüne batar
Sevimsiz kadını nasıl seveyim.

Ayda bir yatağa zorla giriyor
Bostan korkuluğu gibi duruyor
İşvesi yok, nazı neye yarıyor
Gönülsüz kadını nasıl seveyim.

Bir tatlı söz bilmez, dilinde zehir
Gönlüme akıp ta olmadı nehir
Gece işlerimi ediyor tehir
Cilvesiz kadını nasıl seveyim.

Benim doğrularım ona hep eğri
Görüşlerimiz zıt, fikrimiz ayrı
Acı, tuzlu, yağlı çok sever gayrı
Uyumsuz kadını nasıl seveyim.

İşten gelirim bir “Hoş geldin.” Demez
Dırdırını benden hiç esirgemez
Asabiyeti çok, hiç indirgemez
Suratsız kadını nasıl seveyim.

Muhabbeti bilmez, yanımda durmaz
Üzgün bir anımda halimi sormaz
Başımdaki derde kafayı yormaz
Duygusuz kadını nasıl seveyim.

Kadın bildiğim yar, sevgi vermeli
Mansur’un yoluna canı sermeli
Hoşgörü, sabırla dolup ermeli
Sevgisiz kadını nasıl seveyim.
Mansur Ekmekçi. 17.07.2010