BOYNUM BÜKÜLDÜ(Ezgi )
Bir çiçeğim vardı cihan ceylanı
Bir rüzgar savurdu boynum büküldü O benim ceylanım gönül sultanım Kurudu içimde boynum büküldü Dedim Selvim yoksa Tülay/ım olsun Güneşim yıldızım bir ay/ım olsun Kurumuş soframda mülayım olsun Babam nerde sordu boynum büküldü Belliki yarası çok derinlerden Sanki koparılmışlar yurdu élinden Yusufun sesinin geldiği yerden İnliyerek sordu boynum büküldü Kış ayım bitmez ki yaz ayım gelsin Bari göz yaşımı yazayım gelsin Boynuma sarılıp babamsın desin Felek sille vurmuş boynum büküldü Haktanıyam söyle derdi derinden Ağlar iki gözüm yetim derdinden Bıktım zalim felek senin félinden Ağladıkça yordu boynum büküldü Kadir Haktan TÜRKELİ |
Bir kızım varıydı adı Selviydi
Körpe bir kuzuydu boynum büküldü
Şimdi yaşasaydı gelinçiyidi
Felek alıp gitti boynum büküldü
Selvimi ararkek Tülay’ım olsun
Bağrıma basayım bir kızım olsun
Eleştirdim onu dilim lal olsun
Oda boyun büktü boynum büküldü
Belliki yarası çok çok derinden
Öperim elini gelse elimden
Ne çektimse zaten sivri dilimden
Oda üzdü beni boynum büküldü
Haktanıyam ne söylesem az gelir
Boynu bükük görsem yürek delinir
Eğer gülmez ise burdan gidilir
Parçalandı yürek boynum büküldü
Kadir Haktan TÜRKELİ
Gönülden yazılmış şairin haleti ruhuyesini anlatan hüzün dolu duygusal dizelerdi, bende duygulanarak okudum.Kederli kardeşime sabır et derken dizelerini gönülden kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.