ANAM...
Bugün siz geldiniz aklıma,
Babam geldi aklıma her günki gibi. Çileleriniz geldi, çektiğiniz sefalet geldi Hayata umutla tutunuşunuz, Neşeyle bize heyecan verişiniz geldi Anlayamadık sizleri o günlerde Çaresizliğiniz geldi gözlerimin önüne Kimsesizliğiniz yalnızlığınız anam Kırkımdan sonra anladım sizleri Neler düşündüklerinizi anladım Yalnızlığı anladım anam Kimsesizliği anladım bu günlerde Tutunacak bir dal aradım çevremde Bu gün ellerim yine boş kaldı anam Sesini bile duyamaz oldum Varlıkda yokluk içinde kaldım anam Uzattım elimi yoksun yanımda Babamda yok biliyorum Bu gün ellerim boş kaldı yine Sevgisiz, aşksız kaldım anam Ağaçlarlan, taşlarlan, kuşlarlan konuşur oldum Onların bile beni anladığını anladım anam Kimsesiz kaldım anam kimsesiz Her şey çok anlamsız geliyor artık Kimsesizlik zor geliyor anam Sen nasıl yaşadın yetmiş senedir Buna canmı dayanır anam Gözyaşların geliyor aklıma Çaresizlik içinde çırpınışlar geliyor. Tutamıyorum gözyaşlarımı, Hatırladıkca o günleri Nasıl dayandınız yalnızlığa yıllarca anam Kokunu özledim, gülüşünü özledim. Sizi çok özledim canım anam. 20.07.2011 |