PARONOYAK
Kocaman çınar gibi dut ağacımız vardı bizim,
Bahçe içi,iki katlı gibi ama tek katlı evimiz, Evimizin iki yönlü kocaman bir balkonu vardı, Balkonumuzun demirleri yoktu, çünkü demirci dayım vardı neyse,o çınar gibi dut ağacının dalları, Çatımızı bile kaplamıştı, Çatıya çıkardım kedi gibi,sessiz, gizli gizli patilerimle kendi gibi meyveleride büyüktü ağacın Biliyor musun yıllar oldu dut yemeyeli, ama severdim o çatıyı uyumak isterdim orda, uzanınca kiremitlerin üzerine, maviden ,yeşilden başka renk yoktu çünkü Bulutları indirirdim ellerimle, üstüne çıkar gezerdim, obuluttan o buluta dut ağacı kesilince gerçi, hiç çıkmadım oraya, Kiremitler benim gibi bi kediden kurtuldu ama, BENİM HAYALLERİMİN YARISI Artık evimiz yok yerinde, Arkadaşlarımın evleri,saklambaç oynadığımız bahçeler, Hepsinin yerinde koca koca binalar var şimdi BENİM HAYALLERİMİN YARISI, O YIKILAN MAHALLEDE KALDI SANKİ Ozamanlar yükseklerdi hayalim, oysa yükseklik korkum var şimdi Biliyor musun Katlanamıyorum çok zaman hayata, Paronayak olasım ,manyak olasım geliyor Çıldırmak,çığlık atmak istiyorum Ama ,duvarlara çarpıyor, gene bana dönüyor çığlıklarım |
özgürlüğmüzü malesef rahata ve biraz daha menfaate değiştik
iyi paylaşım sayın SU