Ardından
Ne adım kaldı,ne derdim,ne ellerin
Ardından, Hiç sönmeyen bir alevdir halim. Terkler... İnsan insanı neden terk eder? Gözlerin, Benden daha ne bekler? Bir kalp bir başka kalbi kaç defa sever? Bu acı,bu hasret ve sen! Ruhun ikinci adresim. Ve sen yoksan, Durgun denizler gibiyim. Bir çığlıkla kırıldı, Camdandı kalbim. Ve ellerim,gözlerim... Dokundun parçalara ayrıldı. Gittin! Bir rüzgarla parçalar da dağıldı. |