Mahkeme-i Kübra'da
Kalbime yasak koydum sevmemek için seni
Mahküm edip aşkına talan ettin ömrümü Çıkmaz dövmeler gibi harap ettin şu teni Acımadın bu cana yalan ettin ömrümü Ey Hades’in uşağı ey tuzaklar kralı, İzbe zindanlarda mı bunca zaman yaşadın Boynu bükük koydun da, olmadın hiç oralı Sevgi değil nefretle hep başımı okşadın Dolaştın ardım sıra, hiç nefes aldırmayıp Gönlünü büyük kine, günaha mı kapdırdın Düşmüş de çekiyordum; elinle kaldırmayıp Hınç içinde yaşatıp yanlış yola saptırdın Bitmeyen arzularla, nihayet sona vardım Ey karanlık mahkûmu, bilesin ki çekersin Bir gün düzelir diye sana bir hayat verdim Mahkeme-i Kübra’da sorulunca ne dersin NİLÜFER SARP_______19.TEMMUZ.2011 (FOÇA) |
Manasıyla, verdiği mesajla, düşündürdükleriyle ve anlatımdaki size özel o akıcı anlatımla muhteşemdi...
Mahkeme-i Kübra da yüzünüz, yüzlerimiz ak olur inşallah...
Kutluyor selam ve saygılarımı yolluyorum...