DÜNYA KİMSEYE KALMAZ
Bir canım var bedende, Allah’ıma emanet.
Kimseye kalmaz dünya, ölsem kopmaz kıyamet. Acı vermeden alsın, yüce Mevla’m canımı. Çekmeden gelsin ölüm, budur dostlar selamet. Sefa gelsin misafir, etmeden yâr’e minnet. Başım dara düşünce, bu yolda olsun himmet. İmanla ve inançla, alsın Mevla’m canımı. Daha çok erken diye, etmem sitem, şikâyet. Çok şey yaşadı fani, bencillik ve hıyanet. Dinmedi hiç gözyaşı, eksik olmaz melâmet. Korkutmuyor hastalık, salsın Mevla’m canımı. Cennet benden uzaksa, etsin bana mağfiret. Nasipse son nefeste, kelime-i şahadet. Lütuftur Allah’ımdan, imanıma işaret… Hakka teslim olurken, sarsın Mevla’m canımı. Ol cennet meyveleri, isterse olsun kısmet. |