BİR GÜN DEĞİL Kİ TÖVBEM
Düşündeyim çift handa sonsuz huzur bulmanın
Peşindeyim o yüzden insan gibi kalmanın Bir gün değil ki tövbem, yaşarım onu daim İyi kul olabilmek, sanırım böyle kaim Ne açlıkla kör nefis, ne şekilde ibadet El’i ben gibi sanıp, hal olmaya icabet Zor olan bu belki de, bu bilinçte olması Can bedende durdukça buna sadık kalması İşte böyle felsefem, bunu bilir okurum Benliğimin üstüne ilmek ilmek dokurum Diyecek ki bazınız,” bakın görün şu hamı” Düşündükçe bunları anarım hep Hayyam’ı Cemil YILDIZ 15.07.2011 |