Yapraktan düştü bir çiğ,
Buhar oldu düşer düşmez,
Gözlerini karanlığa açtı,
Kırmızı kadifeden bir bağ,
Kapattı güzel gözlerini,
Ellerinde kelepçe var,
Çığlıklar hüküm giydi,
Gardiyan kesildi duvarlar,
Yanan mum alevi gibiydi,
Eriyen mum gibi dolandı,
Damalarında kızgın ateş,
Nöbete tutulmuşçasına,
Titredi bedeni yeryüzünün,
Nefes alışları hızlandıkça,
Yarıldı dağlar orta yerinden,
Bir nehir girdi arasına,
Sonra karda kalmış gibi,
Üşümüş bir kuş misali,
Titredi avuçlar arasında,
Isıtmıştı onu, sevginin elleri,
Durduramadı, kendini nedense,
Ağaçların kökü sardı her yanını,
Bıraktı kendini teslimiyete,
Çıkardı yaşadığı anın tadını,
Sürgülüydü kapısı mabedinin,
Günahlarına sarıldı usulca,
Nefsinin ateşi taarruza geçti,
Nabzının askerleri kale kapısında,
Surları dövüyordu arzuları,
Nehirleri kol kol birleşti,
Kendi yağmurlarında ıslandı,
Okyanus oldu, aktı gitti,
Gecenin ıssız bir anıydı,
Her yanı aydınlatan mumlar,
Rengarenk ve mis kokulu,
Tohum düştü toprağa,
Torak ateşe düşmüş yanıyordu,
Çığlıklar karıştı sessizliğe,
Gözleri açıldı yeryüzünün,
Tebessüm vardı gök yüzünde,
Gölgesini alıp gitti hüzün,
Mutluluğun resmi kaldı gecede,

BAKİ EVKARALI