O KADIN
Her sabah işe giderken
Yada her akşam iş çıkışı evime dönerken Yolumun üstünde Eski bir ÜSKÜDAR çeşmesi Vede çeşme başında oturan Üstü perişan Avuç açan Gözleri zümrüt yeşili vede kendiliğinden sürmeli Tırnakları upuzun Sırtında yaz sıcağına rağmen kalın bir manto Ayağında kışlık botlar O kadın üşüyormu? Yoksa benim içimmi acıyor Sağ elimin verdiğini sol elime göstermeden Avuç açtığı eline bırakıyorum bozuklukları Sonra durup bakıyorum yüzüne Kendi kendine birşeyler mırıldanmakta Soruyorum kimsin sen? Adın ne senin Boş anlamsız gözlerle derin derin bana bakıyor Anlıyamadığım bir şeyler sıralıyor Sonrada hadi git başımdan der gibi Başını sallıyor öne eğiyor Ey zümrüt gözlü kadın Ah içim acıyor sen hepmi böyleydin Yoksa nedenlerinmiydi deliliğindeki sebebin Sonra kendime gülüyorum dudaklarımda tebessümle Diyorumki bir bak hülya şöyle etrafına Belki farkında olarak ,belkide olmıyarak Zaman zaman herkes kendi kendine konuşmakta, mırıldanmakta Yine diyorumki hepimiz biraz deliyiz Belkide o kadın benden daha akıllı sadece ve sadece Deliliği oynamakta |
saygılarımla..