Tek başına geldik dünyaya
ikiz üçüz dördüz doğsak da tek anadan
Tek başına çekip gideceğiz tüm babalar gibi
babalaşamadan..

Tek başına çektik doğum sancılarını,
analaştık
Tek başına ilk sesli çığlığı
sessiz bir gözyaşına dolayıp
haykırdık yüzüne zalimin
kulağımıza sela veren olmadan

Tek başına ahkam kestik
Südümüzü helal edemezdik
Kızımızı döğmeden dizimizi nasırlaştırıp
Töreledik terbiyeledik
Esir aldık ruhlarını çocukluğumuzun..

Tek başına kalakaldık kara tahta önlerinde
Dilimizi yuttuk tekleşerek
Eğitildik eğilerek
Bükülerek dizildik karşısında otoritenin
kaçarak yenildik
Huzurunda karanlığın..

Tek başına kaldık dağ başlarında
Sis yığını bile bulutlaşmadan
dağılmaz deseler de
Tek başına anlam yükledik
salladık başımızı caresiz
Yıktık gökyüzünü asırlık çam gölgesine
Dinledik umarsız tarihsel düttürüleri
anlatılan bizim öykümüz
olmasa da

Tek taraflı sevdik
gözlerimizle konuşmaktan kör olduk
Eli elimize değse heyecandan buharlaşacaktık
Aşk denen fırtınayı yüreğimizdeki
inleyen çınara bağladık
Bir tas bile içmeden sevda pınarından
Çağlayanlar gibi
dertli dertli ağladık..

Tek başına kaldık
aç sefil perişan
İliklerimiz kurudu tek başına
Tek başına care ürettik
emekleyerek
Umud dolu halatlar örüp
indik Yusufun kuyusundan aşağı
Tek başına karanlık dünyaya açtık gözlerimizi
tek başına...

Tek başına kazandık
meydan savaşlarını
Tek başına akıttık anlamız gözyaşlarını
Tek mermi atmadan
zaferleştik
tarih sayfalarında
Tek başına çalıştık
öğündük
vede güvendik
kime neden niçin sormadan

Tek bayrakla koca vatana don biçip
tek dilde ezberledik kitabı
Tek adama boyun eğdik
Tek kanda asilleşip
tek devlette
köleleştik

Tek güneşe döndük yüzümüzü
Tek tanrıya secde edip
tek renkle boyadık gözümüzü
Tek satır okumadan anladık
kutsanmış tek kitabı
Huşu ile dinledik
okunan her mavalı

Her tek kalışta
bir tek kadehe sarılıp
teke tek döğüştün devlerle
Yenilgi nedir bilmeden
Süleymanlaştın
Be hey
Sultan…

Tek başına kaçıp gideceğiz
acı açlık çekmiş
vede yavrularını yemiş
tüm analar gibi
İskele babalarına inad
sahipsiz sahillere yüzeceğiz
Pusulayı dümeni fırlatıp
tek başına ayakta durabilmek için
limansız
bir yelken direği gibi

Ayrıcalık sandık
Her yalnız kalışı
Tükeniyoruz diye aradık
Boşa çırpınışı
Bir çift nefes alışı
Bir dünyaya değişmeden
Tek bir çukurda derinleştik..

Sakın korkma tekbaşına
kendinle yapayalnız kalmaktan
Unutulurum diye hayıflanıp
ölüm telaşına kapılmadan
Sök at sırtından eskimiş kirlerini
Aç sayfalarını yaşanmamışlığın
Oku yepyeni bir dille geleceği
ezbere bulaşmadan..

Tek başına yazdım ben bu satırları
Yalnızlık yaratana mahsus diyenlere inad
küçülüp
insan kalabilmek
vede
sesi kesilmişlere dil olup
çoğalabilmek için
zarladım kaderimi
ve
hepyek attım tavlada
kapılarını kapattım
cennetin
tanrıya inad
şeytanla yattım
kendimle kalktım
tekbaşına

Volkan Kemal