Gözlerim yağmurOturmuşum pencerenin pervazına O an Yağmur geldi damla damla usulca Islandı bacaklarım yavaş yavaş ıslanan kalbim gibi Yağmur bilmez ki Kalbi yanık bir şair idi Gözlerim yağmur dan ıslanmış Bilirlerdi ; ayrılığın göz yaşı idi Yağmurlarla karıştı gözyaşım Kalbimdeki yürek sancısı yaraladı beni Günden güne içim acıyor Her yerde senin kokun Senin gülüşlerin var Yaşadığımız o mesut anılar var Nefes alışım bile sen olmuşun Sana burunmuş adeta herşeyim Gel artık yetiş yeşil gözlüm Sonumun geldiğini bile bile diliyorum seni her şeyden çok |