yalan yıllarım
erdi bahara döktü yaprağımı
sulamadı benim kimse toprağımı ne yol buldum nede yolağımı tarumar oldu yalan yıllarım yarin elinden çok çektim topraksız bahçeye gül ektim eskiden hırslı gözü pektim mazide anıdır kalan yıllarım mutluluk kapıma bile uğramaz peşinden koşmasam beni çağırmaz incinen gururuma yolu uğramaz beni derten derde salan yıllarım yevmiye hesabı yaşadım ben inan bu yüzden kalmadı dosta güvan göz yaşım durmaz içim kanrevan dilimden duamı çalan yıllarım hele bir bak dinle olurmu dileğim çaresizlik büktü benim bileğim mutsuzum gardaş nasıl güleyim süründürdü öldürmedi yılan yıllarım |
daim ol kutlarım