Sıratın Ortasından Sesleniyorum
Sıratın ortasında elimden tutmanı bekliyorum,
Yaşamdan kopunca yanıma düşer belki yolun. Sensiz kalmak yaralanmak, yanarak ölüme denk diyorum. Belki düşersem hayat sen için dahada renkli olur. Uğra bu gece rüyama sana yazdıklarımı okuyayım, Sana olan aşkımı dinlese Eros, bırakır; oku, yayı. Gözlerine diyemiyorum, bari kulaklarına dokunayım, Ve kulaklarından bu aşkı şu kalbine dokuyayım. Jiletle ömrümü, çok kalan kısmı gönlüne dik! Gözlerim sensizlikten yine ölümü gördü demin. Ve rahat durmadı defter , kaleme gitti elim Ayrılıktan söz etmezdim, deseydin "kalk, gidelim.". Ayın gölgesine geldik sevgili, şimdi çek peçeni. Yokluğunu değişen o varlığına tek geçerim. Yanlış anlama lakin gururuma dokunuyor, Ben ömürlük aşığınım senin değil ki tek gecelik. |