İFRİTÇİ KIZ
Karanlığında sesi vardır
Ki yaşıyorsan nefesindir. Sensizlik bambaşka sessizliğe Beni yerme. Camdan tüten duman, Aydınlığa kızan insan, Sese can atan Hep sensindir. Oturalım bir gün Perdelerimi açayım. Ve gör bak halini Bende nasılsın. Susarsam namerdim, suya. Çünkü o an Yeni tanımışsındır sükuneti Bense çoktan içmişimdir gam şerbetini. Kaldırımlar arşa adımdır Arş aşktır. Envayi çeşit ordadır Bir nevi karanlık. Senle raks etmek Denizde ateş yakmak kadar kolay aslında. Nicesini susuz getirdiğim denizlere Benzini döker ateşe atarsın. Her adımından, Her adamından... Haberdar hislerim Susarım, hiç bilmediğini bileyim. Ben yaklaşamadım hiç Sende yaklaşma. Yaklaş ama, umuda kapılma. Görenlerin buğulanır, için kalabalıklaşır İzmaritler gibi İfrit olursun... |