DİYEM DEDİM DİYEMEDİMAklımı başımdan alan kara gözlü güzel. Sevgimi sana diyem dedim diyemedim. Beni mecnun edip çöllere salan güzel. Seviyorum seni diyem dedim diyemedim. Bana naz edip el aleme gülümseyen. Aşkın ile yandığımı benimsemeyen. Bir dakika olsun yokluğuma alışamayan. Derdimi sana diyem dedim diyemedim. Her lafı yüreğime ok olup saplanıp,batan. Hastalanınca baş ucumda nöbet tutan. Üzüldüğüme aldırmadan kaşlarını çatan. Yaptığın züllümü diyem dedim diyemedim. Yaz mevsimi çölde kaldım susuz yanıyorum. Gölgesinde uyumak için bir yaprak arıyorum. Sen bırakıp gittin,ben yalnız kalıyorum. Beraber kalalım diyem dedim diyemedim. Sonu gelmez azap ve cefa içerisindeyim. Aşkımızın son demlerinde ve çilesindeyim. Sevgiye susamış yüreğimi dindirme içerisindeyim. Ver elini tutayım diyem dedim diyemedim. Susuz bir çiçek gibi kurudum, soldum kaldım. Ben bu yarayı Allah’tan değil, senden aldım. Yılın üç yüz altmış beş günü yanıp durdum. Beraber yanalım diyem dedim diyemedim. Kahraman VARDI |
susmak diyememek kilitlenip kalmak çok acı şiir mükemmeldi gönlünüze kaleminize sağlık...