Yokluğun
Yokluğun; yazı, baharları sararttı.
Yokluğun; kalemimi, gözlerimi kanattı. Herşey sana bağlı kaldı ve içimdeki aşk Varlığına da, yokluk getiren yokluğuna da kanattır. Işığım söndü, siyaha aşık oldum. Yokluğuna olan aşkım gitgide artıyordu. Güneş nehir olduğunu farketti, seni eritti. Geri kazanmak için benle martılarda ağlıyordu. Geri dönmelisin, gözpınarlarım kuru... Delice atan şu kalbim senin tek sözünle durur! Çünkü sen için çarpıyor, kırık dökük olsa bile, Tertemiz, sana attığı ilk gün gibi; halâ dupduru! Keşke yanımda olsan da yarama tuz atsan. Çok koyuyor sevmek seni, bu denli uzaktan. Ben ne zaman dirilsem sana koşuyorum, Ve ne zaman sana koşsam sana giden yolda tuzak var. |
Yada aynı şehirde aynı havayı soluyamamak...
Koyu hasretlerin kahrıyla yaşamak....
İşte böyle değerli şiirler yazdırıyor şairlere...
Çokça tebrikler:....