YALNIZLIĞIN MELODİSİ
Yürüyorum sahilde yapayalnız
Ellerim cebimde, gözlerim yaşlı, başım önümde Yosun tutmuş o kayalıkların üzerinde Yüreğim ezik, yürüyorum.. Takılıp gidiyor gözlerim taa uzaklara Denizle gökyüzünün birleştiği O pusarık, sonu olmayan uzaklara Gözlerim yaşarıyor Ve.. Dökülüyor şimdi ismin dudaklarıma.. Getiriyor sanki seni Denizden esen, o buz gibi rüzgarlar Ve kıyıları döven, o azgın dalgalar Getiriyor seni bana Ama.. Ama sadece hayalini... Oysa, yokluğunla üşüyor, titriyorum Ve sarılıyorum sensizliğe Yokluğun çınlatıyor kulaklarımı Şu an o sıcacık ellerin değil Rüzgarlar okşuyor saçlarımı... Karışıp gidiyor gözlerimin maviliği Denizle gökyüzünün, o sonsuz maviliğine Bir perde iniyor gözlerime Ve uzanıyor hayallerim Beraber geçirdiğimiz o günlerin Taa derinliğine... Şimdi seni dinliyorum Orhan Veli ’nin İstanbul ’u dinlediği gibi, kendi kendine Gözlerim kapalı Bende seni dinliyorum Hatıramda kalıp, o buğulanan sesini.... Uçuşup duruyor martılar gökyüzünde Kimi sağa, kimi sola Meydan okuyorlar sanki rüzgarlara Oysa ben, öylece çökmüş duruyorum Yalnızlığımla başbaşa Sadece bakıyorum, beraberce uçuşan martılara Ve.. Kahroluyorum... Tarifsiz kederler içindeyim şu anda İsyan ediyorum yalnızlığıma Özleminden midir, hüzünden midir, nedir bilmiyorum Birden içim titriyor Ve... Gözyaşlarım süzülüyor yanaklarıma.... Biraz önce, denizden kopan o fırtınalar Getiriyordu bana hayalini O uzun sarışın, hafif kıvırcık saçlarını O yeşilimsi mavi, deniz rengi gözlerini Kulaklarımda çınlayan, o buğulu sesini Getiriyordu bana... Oysa şimdi seni benden, alıp alıp gidiyorlar Ama olsun, ne çıkar Geçip gitmişti zaten aradan, saatler boyu zamanlar Biraz sonra, bastırır her tarafı alaca karanlıklar Rüzgarlar esmez olur, diner kopan fırtınalar Uzaklardaki balıkçı teknelerinin yerini Alır yakamozlarıyla, bu şehirdeki ışıklar... Ehh... Hayallerim gibi karışıp gidiyor birbirine Kıyıları döven dalgalarla, o bembeyaz martıların sesi Bir senfoni olmuş sanki Eklenince rüzgarların, o ıslık gibi nefesi Deniz, en hüzünlü şarkılarını söylüyor sanki Yalnızlığı hatırlatan... Martılarıyla, rüzgarlarıyla, dalgalarıyla söylüyor Ve... Söylediği şimdi YALNIZLIĞIN MELODİSİ NECATİ ÇAKIROĞLU Kasım 1993 |