Merhabalar Taylan Hocam,

Öncelikle bu güzel eser için teşekkürü borç biliyorum. Her zaman ki gibi içselinde yaptığı savaşın ve etkilerinin dışa vurumunu gözlemledim bu eserinde de.Taylan Koç şiirlerini yıllardır bilirim.Hatta diyebilirim ki ilk önceleri şiirini anlamakta en zorluk çektiğim şairlerimizdendi.Saatlerce bir dizenin önünde diz çöktüğüm anları hatırlarım.Elbette bu anlaşılmaz yazdığı anlamına gelmemeli okurun anlama yetisiyle de akalakı bir şiiri çözümlemek, içine girebilmek.O dönemlerde imge denen olguya çok yabancıydım.Diyebilirim ki ben de imgenin temellerini atan tek şairimiz Taylan Koç 'tur.
Bunun da açık itirafını yapmış olayım burdan.
Onda farkettiğim birinci yegane özellik , sezgilerinin çok kuvvetli oluşudur ki bilinir şairin sezgi, düşünce, fikir gibi şiire yön veren ana arterlerinin sürekli akışkan halde olması gerekir.Taylan KOÇ şiirinde bunu rahatlıkla görebilirsiniz.

O asla çiçeğe çiçek demez, ya da gökyüzüne gökyüzü demez onun özel olarak inşaa ettiği kendi özgü bir dili vardır.
Bunu kelimeleri doğru yere koyarak yapar.Bunu imgeyle açtığı kuyunun en dibinden yansıyan görüntüsüne ayna tutarak yapar.Nasıl anlatılır ki bir şiir dili soyut olarak Üstad Necip Fazıl Kısaküreğin dediği gibi " Arı nasıl yaptığı balın açıklamasını yapamazsa şiiri anlatmakta bu kadar da zordur aslında. Ama diyebileceğim tek şey Taylan Koç' un ciddi anlamda sanat kaygısı çeken bunun için mücadele veren sanatını oluştururken safi duyguya değil fikirin de eziyetini çeken bir şair olduğudur.

Evet bu kısa açıklamadan sonra şiirin bana yansımalarını paylaşmak isterim .

Örtününce
Dolambaçlı yollarda
Geçen dünler

*******************************************************

Burda sayın şairimiz geçmişe seslenerek başlamış şiirine,Son derece açık bir dize. Kendisinden alışılmışın dışında.
Geçmiş kendini : karmaşık, anlamsız , zorluğunda kaybedince demiş...

Bu girişten geçmişte yaşanılanlardan sonra bugüne şairin halet-i ruhiyesine yansıyanları okuyacağımız anlamını çıkarıyorum.

Bakalım geçmişinden bugüne neler yansımış?

***********************************************************


Ekşidi/
Düzme değerlerin
Uydurma sözlerinde
Yaşamın tadı

Evet diğer bölümü tamamlayan bir dizeyle devam etmiş şairimiz.Hiç bir anlamsal kopukluk olmadan devam ediyoruz şiirimize.

Ekşidi : Ne ekşir yoğurt ekşir, yemek ekşir, yani bozulur.Özünü kaybeder.Kullanılmaz hale gelir.

Düzmece değerlerin ekşidiğini ve yaşamın tadının kalmadığını söylemiş.

Evet bir toparlayalım ;

Geçmiş kendini kaybedince , unutulunca, hatırlanmaz olunca bugün yozlaşmış, özünü kaybetmiş değerler bütünlüğünde yaşamın tadının kalmadığını söylemiş şairimiz. Ne kadar doğru bir düşünce.Burda şairimizin değerler derken insanı insan yaan sevgi, saygı, dürüstlük, barış, özgürlük vb... gibi insani erdemleri varsaydığını düşünüyorum.

Kesinlikle çok doğru sayın şairim kesinlikle çok doğru. Değerlerimizdir yaşamayı anlamlı kılan.Değerlerimizdir varlığımıza daha çok inanıp onu sürekli kılmamız için cesaret sağlayan.

İnsanların birbirine güvenmediği, yalan, dolan, sevgisiz, kabaca davranışların bulunduğu bir ortamda yaşamanın ne tadı kalır ne de tuzu...

Evet şiirimize kaldığımız yerden devam ediyoruz.

**********************************************************


Elma kurdunun yalnızlığına /büründü
Zincir düşmanı /Özgürlük

Bizler
Yaratamadık
Kalımsız yaşamda
Kendi denizimizi


Burası şiirin gelişme bölümü.Yeni bir açılım katmış şairimiz şiirine burda.Yukarda değerlerden bahsederken evet şairimizin özgürlük kavramına ağırlık verdiğini bu dizelerinden sonra daha iyi anlıyorum.

" Elma kurdu yalnızlığı " Tek kelimeyle muhteşem.Yalnızlık daha nasıl güzel anlatılabilirdi.Daha nasıl. Dünya elma, içinde özgürlüğe inananlarsa kendi dünyalarında oluşmuş yaşama savaşında onun kadar yalnız mücadele veren insanlar.

Ve devam eden dizelerde sayın şairimiz suçlanmışlığın, vicdan azabının rengini vermiş.Ne kadar istesek de, mücadele versek de istediğimiz şekilde yaratamadık kendi özgür dünyamızı demiş.


Burası şiirimizin kalbinin attığı yerdi.Geçmişle birlikte kaybolan değerler yanlarına özgürlüğümüzü de aldılar gittiler demiş bir anlamda...


Şiirimize devam ediyoruz.

*****************************************************************

Yaratılmışlığın karmaşasında
Ayrıştı/yaşamlar
İnsan düşmanlığının ardında dolanırken
Kin çevriminde/ ölüm

Ve
Artık
Yalnızca
Şiirin yüklemsiz imgelerine/düştü
Tekil aşklar

Bu bölümde sayın şairimiz yukarıda sitem ettiği, fikrini beyan ettiği duygu ve düşüncelerinin bir anlamda sebebini ve neticesini sunarak şiirine son vermiş.

Bu değerlerin kayboluşlarının nedeninin farklı kültür, dünya, etnik farklılıklardan kaynaklanak ( doğuştan gelen farklılıklarla ) ayrıştığını bütün sebebin bu olduğunu anlatımş.Yani burdan anladığım bütün insanlar tek bir yerde dünyaya gelmiş ve orda çoğalma sağlansa imiş bugün hiç bir şekilde ne değer kaybı ne de özgürlüğe duyulan özlem olmayacaktı demiş. Ne bileyim sayın şairim ne bileyim.Neyi paylaşamayız ne dir derdimiz.Özünde hepimiz insanız işte insanız.Ölüm ötesi yok başka birşey bunu bile bile hala neden insanlar o ayrışımın çarkına girerler bilmem ki.

Ve devam etmiş bu ayrışımın doğurduğu kin ...........ÖLÜM getirir demiş.

Burada şairimiz ayrışıma duyduğu tepkiyi en acı en etkili haliyle dile getirmiş.Bir anlamda birleştirici, barışçıl bir mesaj vermiş okuruna.Saygıyla eğiliyorum efendim bu asil düşünceniz karşısında. Ve altına da imzamı atıyorum bütün varlığımla.


Bu kadar isyanlardan ve kötümser gidişten sonra sayın şairimiz aslında işin çözümünüde vermiş.

Sadece imgelerde, şairlerin şiirlerinde kalan aşkın yaşatılmasıyla ancak bu kötü gidişattan kurtulunur demiş.

Evet aşk dünyayı üstünde taşıyan aşk.Neden insanı kenara bıraksın değil mi efendim.Yeter ki insanoğlu ona sahip olmayı bilsin.Yeter ki kaybettiği değerler arasından çekip ruhunu, yüreğini, benliğini ona üflemeyi becerebilsin.


Efendim dilim döndüğünce şiirinize tefsir yapmaya çalıştım.Umarım yanlış anlamamışımdır.Varsa da özür diliyorum.

Gönül emeğinizi tüm içtenliğimle kutlar yetkin kaleminize ve yüreğinize en derin hürmetlerimi sunarım.