YARİ ÖZLEDİM
Sorma dostum neden yokuş dizlerim,
Meftunu olduğum yâri özledim, Senelerdir yüreğimde gizlerim, Meftunu olduğum yâri özledim. Adabı, edebi yerinde olan, Sevgisi, saygısı, derinde olan, Akılı, fikir’i serinde olan, Meftunu olduğum yâri özledim. Sahibiydi ülkü Milli şuurun, Bendesiydi özde olan gururun, Bende azalmayan sevgi, sürurun, Meftunu olduğum yâri özledim. O görünür, güneş; olurdu kayıp, Çıkmazdı ağzından argo ve ayıp, Bakamazdı kimse olurdu bayıp, Meftunu olduğum yâri özledim. Bakar; kıskanırdı, tüm gonca güller, Lal olur, susardı, şakıyan diller, Çok yavan kalırdı, Anzer ’de ballar, Meftunu olduğum yâri özledim. Bakan kaybolurdu ela gözünde, Olumsuzluk yok sanırdım özünde, Yatamadım bir baş koyup dizinde, Meftunu olduğum yâri özledim. Bakınca nurluydu siması, yüzü, Bir kabul ettiğim özüyle-sözü, Bakınca büyürdü, aşk ile gözü, Meftunu olduğum yâri özledim. Memleketi mersin ismi Zahide, Eşi yoktu benze idi Vahit’e Sonunda uymadı söze, akide, Meftunu olduğum yâri özledim. Otuz dört senedir yanar bu ateş, Allah’ım eylesin iyilere eş, Oğuzsoylum derki; bu nasıl bir iş Meftunu olduğum yâri özledim. |
şiir ustacaydı
sağlıcakla