Hayat !
Hayat !
Seni çok affettim Umudunu, sevdiğimden Şimdi tadın öyle bir kaçtıki Bal olsan, faydasız Zehrine gark oldum... Hayat ! Hadi gelde yaşa ! Diyorum, Kendi , kendine Unut ! Öyle bir gözüme sokuyorsun ki, İbretliklerini Kalemim ölüyor Cansız bir beden ellerimden tutuyor Ardına bakmadan, gidiyor ayaklarım Ölümse son oyun Payıma düşen koz, budur der Yaşarım Yeterin bitsin Yettin ! Yeter Hayat |