Körfezde; deniz manzarasında
Oturdum, bir bankta,
Bir de; yaktım sigara.
Martılara simit attım, seyrettim.
Uçuşlarını,
Kapışmalarını izledim.

Elinde; bir sepet kırmızı güllerle,
Bir kadın yaklaştı yanıma.
Avucunu açtı! iki bakla.

-At! dedi, bu lira
-Bakayım bakla falına.
-İçimden geldi,
-Güzel kadın; klopatra
Kimbilir? kaç kişiye söylüyordu; bu iltifatları Güldüm.

Önce bir sigara istedi.
Fal bakmakta; ısrar etti.
-Olmaz o para
-Olsun bu para, dedim.
-Canın sağolsun, tamam dedi.

Sağ elimin avuçunu açtı.
Koydu baklaları,
Üfle dedi üfledim.

Bir sürü cümleler kurdu,
Hepsini attı.
Birazı tuttu.

Sen; yalanı hiç sevmezsin,
Doğruyu söylersin dedi.
Bu arada; düşündüm.
Tuttu mu?
Tutmadı mı?

Bilemedin; falcı kadın,
Her gün, yalanlar savuran kadın.
Ben; senden,
Daha büyük yalancıydım.

Ama; yalanlarımı hep,
Kendime söyledim.

En büyük yalanım,
Neydi bilirmisin?
Bir daha; sevmem!
Demiştim; hiç kimseyi,

Kuyruklu bir yalandı
Daha büyük sevdim...
Daha büyük sevdim...

V.Kayra