CANAN
Duruver karşımda boyuna bakam
Yüreğim üstünde geziver Canan Söyle senin için dünyayı yakam Döşümün üstüne sızıver Canan Sarıl da boynuma hasretim dinsin Meleğim gül kokun üstüme sinsin Kelebek misali gözümde sensin Çiçek polenisin tozuver Canan Ak sütümle gözde yaşla büyüttüm Kızlarımı hanım oğul bey ettim Hasret çöktü bilmem ki ben ne ettim Derdimi söyleyim sazı ver Canan Her doğan gün yakar oldu sinemi Çıkmaz ki yürekten kahırın demi Nasıl özledim âh bir bilsen seni Sende üç beş kelâm yazıver Canan Boynu bükük gözler kaldı ırakta Bırakma ananı gayrı merakta Oturduğun yerden doğrulup kalkda Şu kara yazıyı bozuver Canan Damla damla şebnem oldum yaprağa Avuç avuç hasret gömdüm toprağa Benzedim bozkırda kupkuru dağa Çektiğim acıyı seziver Canan Emine Çerçi |