BU KUTSAL TOPRAK ÖZÜM.Şair ışık selidir, yol gösterir insana. Onun yazdığı şiir, meydan okur zamana. Yunus unutulur mu, Akifler hatırlanır. Bütün büyük şairler, fatihayla anılır. Şiir Allah vergisi, her dizede Rahman var. Bize yol gösteren o, inkılâpçı atan var. Şu kutsal toprak için, şehit olup yatan var. Ben yazmazsam bunları, bana ecdat darılır. Özümüz belli bizim, Türk oğlu Türküz bizler. Orhun abideleri, durur orada izler. İnançlı müslümanız, kullar Rabbini özler. Bulut bulut üstüne, Allah diye dağılır. Oğuz ile başlayan, bu muhteşem serüven. Kazanılan zaferler, tarih bunu söyleyen. Dedem korkut şairdi, o dur destanlar deren. Bu öyküler biter mi, çağdan çağa yayılır. Alp Arslan kapı açtı, Anadolu’ya bizden. Selçuklu akıllıydı, taviz vermedi özden. Osmanlı muhteşemdi, sakınırdı kem sözden. Üç kıta yedi deniz, mehter marşı çalınır. Devir aldık devleti, Atatürk’ten emanet. Ona yan bakma sakın, kopar sonra kıyamet. Bu günlerde çoğaldı, ülkemdeki hıyanet. Durdurun ihaneti, bu kan durmaz dağılır. Bu şanlı toprakları, hainler bölmek ister. Kardeş kardeşe kıymaz, ona doğruyu göster. Küçük lokma olanlar, yutulur birer birer. Toprağımın özünde, şehit kanı karılır. Türkmendağlı şairim, gittim geldim zamana. İz sürdüm yol gösterdim, hatırlattım devrana. Bu kutsal toprak bizim, şükür veren Rahman a. Vatan için ölenler, al bayrağa sarılır. HİLMİ CAN. 25.HAZİRAN.2011. (3341) |
saygılarımla selamlar