AH İSTANBUL
Bu nasıl sevdaki
Yanar yüreğim belli etmez.. İnceden bir kar yağar üzerime Uçup gitmiş gençliğimi hatırlatır. Seni nerden nasıl tanıdım bilemem? Ama vurulmuşum kar’ına soğuna Yoksulluğumu yaşamaşım Geçit vermez dar sokaklarında Üşüttün beni hep yıllar boyu Ama yine de hep seni sevdim İstanbul.. Sen de aradım mutluluğu, Sen de yaşadım ilk sevdamı Sen de buldum taze ekmeği sıcak fırınların önünde beklerken.. İlk filmlerimi seyrettim Beyoğlunda İlk serseriliğimi orada yaşadım Tüm sokakların caddelerin tanır beni Ama insanların tanımaz İstanbul Olsun ben seni sevdim yine de.. Çünkü ben senin ellerinde doğmuşum, Yine senin ellerinde öleceğim İstanbul!.. Emin Coşkun 2001 |