Evsaf-ı İnsan-ı ÂliŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sensin sana hem en büyük dost, hem de en büyük düşman...
İyi tanı hakikî dostunu; olma sonra pişman... Esirgeme yorumunu, sana da gerekir derman... Sonumuzu Hak getire, gelir ol vaktinde ferman... Not: Sabrınız, hoşgörünüz ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Saygı, sevgi ve selamlar...
Bize fazla zeki değil, akıllı insanlar gerek;
İmânı tam olanlarda Allah için çarpar yürek... Güçlüdür haddini bilen ve yetingen olan insan, Özentisiz yaşayana zarar vermez sürçülisan... Herkes ‘büyük’ olabilir, ‘yüksek’ olmak asıl olan; Kibirsiz ve kuruntusuz, yüreği sevgiyle dolan... Yitirme sakın özünü, hep barışık ol kendinle; Haşir neşir ol harsınla, yücel engin kültürünle... Güçlü yetiş ve muhkem kıl, mutlak ağır olsun gölgen; Mekârim-i ahlâk içre olmayasın hiç övüngen... Vefakâr, sözünün eri olan kazanır itibar; Diğerkâmsan, müstahaksın özde duymaya iftihar... Azim, sabır, kararlılık, nikbinlik ve biraz gayret Varsa, nasıl başarmazsın, aksi hâlde nice hayret... Hassasiyet, mahcubiyet, hüsnüniyet hasletindir; Haddini bilemiyorsan, bu da senin gafletindir... Asaletin kazandırır, eyyamcı değilsen sana; İlmeylemen ibadettir ol suret-i Hak’tan yana... Öz saygını, öz sevgini hiç zayi etmezsen eğer; Mukaddes varlıktır insan, saymaya sevmeye değer... (Ocak, 2005) |
Çok teşekkürler, sevgiyle kalın...