Düşünceler sardı beynimi
gene kaldım kendimle
yanlız ve sessizce aldım elime kalemimi çekemiyen insanlar beni Sözlerimdeki benliğimi hayallerimdeki kendimi var olmayan seni bitirdim, hayallerini Paranoyaklığın sınırını aştım dişlerimi sıkıp, kendimi kastım olmayacak planlar kurup har vurup, harman savurdum Düşüncelerim, sarınca beynimi bitirip durdu beni hiç değilse hayellerim umudum oldu benim Bırak artık dünyayı düşünmeyi kasar o zaman hayat seni kimler geldi, kimler bitti dolu gelenler, hep boş gitti Ne kadar rahat görünsemde hayatta kapadım kendimi, iç dünyama değer veremedim bu hayata gerek yok, kendini, parçalamaya .........................01.07.2011........Sancar.KIZILKAYA |