...AŞK...
hüzzam zamanların
mahmur duygularında gömülü kaldım toprağım aşk korku hasatım makas atarken şarkılar sevinçlerime kanadım, oluk oluk kentin caddelerine.. yok yereydi aşk, gereksizdi anlamadım... vücut dilim susarken yalnızlığa üstüme düştü bulutlar yazlık filmler gibi ıslandım... kurumaya bıraktım kendimi sonra askıda kaldım... geçti zaman ... rüzgar esti bir kalpten hazırlandı aşka beden ruh eksik olunca hicaz kaldı geceler söylendiler derinden zaten hep yok yere aşk bu istek neden.?.. eylül ayazını yutan ikindi parça parça dökülür toprağa ölmek üzere olan sarı yaprağa şarkı söyleme zamanı şimdi.... herşeye rağmen ben inatla ve hiç kere mutlu olmak adına kendimi aşka adıyorum durdurun beni.... |