Ayrılık
El ele tutuşup,göz göze geldiğimizde.
Hep söz veriyorduk biz birbirimize. Diyordukki...sevdiğim,sevdiceğim. Bitanem,kadınım,canım...erim,eşim erkeğim. Ekmeğim,aşım, havam... suyum...herşeyim. Bir bütünün iki yarısıyız ve ancak birlikte varız. Hep sevelim böyle,hiç üzmeyelim bir birimizi Sevgimiz büyüdükce büyüsün,ölümsüz aşk’a dönsün. Yüreklerimizle dokunduk,ruhlarımızla kucaklaştık Dudaklarımızdan aşk iksiri aktı içimize kana...kana içtik. Sevda pınarından akan suyla büyüdü sevgimiz çok mutluyduk biz. Aynı anda açıldı ellerimiz semaya birlikte niyaz ettik yaradan mevlaya Dedikki ey rabbimiz bıkmasın...usanmasın seven gönüllerimiz Sağlık sıhhat afiyet ve mutluluk içinde geçsin bütün ömrümüz. Her iki cihanda birlikte saadettir,ancak senden tek dileğimiz. Nifak girmesin aramıza ölüm olsun yalnızca ayrılık sebebimiz. Sevgi fedakarlık demekmiş biz bunu bilemedik Aşk sevdiğine kayıtsız şartsız teslimiyemiş anlayamadık. Ölümüne severken... allahtan ilel-ebed birlikteliği dilerken. Benlik girdi aramıza,yenik düştük öfkemize,sudan sebeplerle Hemde bir hiç yüzünden durup dururken bak işte gerçek oldu AYRILIK...! 23.Haziran.2011 Bünyamin Boy |
GÜZEL BİR AYRILIK ŞİİRİ. KUTLARIM EMEK VE YÜREĞİ