FERYATFeryatta deli gönlüm sevdana meyil verdim Bir günün seherinde yelde buldum yâr seni Aşkın gülistanından rengârenk çiçek derdim Pembe beyaz güllerde, koklar oldum yâr seni Gönlümü sardı sevdan sana dönüktür yüzüm Ahde vefa demişim ağyar görmez ki gözüm Hasretinle yansam da sitem eylemez sözüm Hece hece dillerde, saklar oldum yâr seni Kini un ufak edip dost yelinde savurdum Sevginin ocağında nefretleri kavurdum Yıldızdan dilek tuttum papatyalara sordum Fincan fincan fallarda, yoklar oldum yâr seni Buz dağlarımı yakan o köz parçası sendin Canda çağlayıp aktın, tende direndi bendin Tükenmeyen sabrınla kini, nefreti yendin Gönlümdeki sellerde, aklar oldum yâr seni Mecnun’a Leyla olan bir garip Nilüfer’im Visal ektim umuda tükenmez canda ferim Kuşandım silahımı, vuslatadır seferim Zafer için yollarda, bekler oldum yâr seni NİLÜFER SARP________25.HAZİRAN.2011 |