YORGUN YÜREK
Aydınlığa koşuyorum,
Önümde karanlığın sönmüş yıldızları. Engel teşkili bana kanlı sivri uçları. Kimin bu hayaller? Neden çürümüş umut dolu kararmış havuzları? Beni de boğacaklar! Beni de boğacaklar koşuyorum telaşla. Bir bulut geçer üstümden uzatır bir el yavaşça. Yine yalan çıkar sözler. Boşta bırakır ellerimi, Buruk bir duygu sarar üşümüş yüreğimi... |