................... Kaan’a

Saatler sekiz on beş güneş gün sinesinde
Bir hayat start verdi Çevre Hastanesi’nde
Karanlık bir uykudan uyandı minik gözler
Hayat göz kırptı sana bu ilk cumartesinde

Bir katre kan idin sen Rab ol dedi de oldun
Hücre hücre büyüdün ilahi aşkla doldun
Gizemli dünyadaki bereketli deryada
Aradığın her şeyi göbek bağıyla buldun

Vakit geldi ki Kaan sancılar ara ara
Vururken kasılıyor yüzlerdeki manzara
Endişeli gözlerde dolmuyor dakikalar
Mavi kundak içinde çıkageldi maskara

Yakınca ciğerini hayatın ilk nefesi
Acıya meydan okur minik göğüs kafesi
Hokka gibi bir burun iri gözler fer fecir
Bizi neşeye boğdu ağlayan çocuk sesi

Yüzünde yaratanın düşündürücü nuru
Gözlerimin önünde insanlığın gururu
Hayata karşı direnç ilk günden başlamış ki
Havayı yumrukluyor dövüşken er onuru

Zülfüne zarar veren seher yeli esmesin
Seni yakacak güneş gününe seslenmesin
Sımsıcak bir yuvaya teslim etti yaratan
Seni sevmeyen yürek sussun nefeslenmesin

Kaan’ım varlığınla sunduğun koca umut
Sana aşkla uzanan en kutsal elleri tut
Hayırlı bir evlat ol ailene yurduna
Muhtaç olduğun kudret asil kanında mevcut

Gizemli geleceğe umut kapım üçlendi
Sıkıntılar azaldı acılarım hiçlendi
Daha dik durur başım çakmak çakmak gözlerim
Coşari’nin kalemi varlığınla güçlendi

25.06.2011/Samsun

İbrahim COŞAR