DİKENE DÖNDÜM
Yeşil yaylalarda açarken gönlüm
Çiçeği dökülmüş dikene döndüm Güzelden güzeli seçerken gönlüm Kendi can ipini çekene döndüm Tozpembe günleri koydum geride Akıl darma dağım şu serseride Yüreğe çal oyna düğün yeri de Ben kendi kendini yakana döndüm Koru kar eyledim kendi hanemde Sevdayı arıttım yaktım sinemde Kırk kere ölürüm yine demem de Parmaklık ardından bakana döndüm Neşe tarlasına keder ekerek Son geldi dayandı doldur dökerek Bir tuğlayı koyup iki sökerek Binasını yapıp yıkana döndüm Kalender’im geldiğime giderim Yaptım ise bedelini öderim Aşk şerbet dediler zehir ederim Kendiri boynuna takana döndüm 23. 06. 2007 Haşim Kalender |
Bu sevda müzminleşmişse insanı yakar.
Kalemine gönlüne sağlık
Saygı ve muhabbetlerimi sunarım.