Dil ucuyla sorulan nasılsın sorularına

Kanarken içimde bir yerlerim

Hep iyiyim dedim

Biber sür dudaklarıma

Yalancıyım ben anne


Bilmiyorlar


Sen biliyor musun

Mezar taşlarına neden kol yapmıyorlar ?


Elma şekeriydi sevgiler

Benim değildiler

Benimmiş gibi yaptım

Kes bileklerimden

Sende kalsın ellerim

Hırsızım ben anne

Çöl kadar kurak gözlerim

Gözlerime ağla anne

Ne kadar kalabalıksan bende

O kadar ıssızım anne

Öyle açım ki sana

Gözümü doyurmuyor toprağın

Kızma bana

Arsızım anne


Saçlarıma bir defa dokunsaydı ellerin

Kurak kalmazdım bu kadar

Ben de ıslanırdım yağmurlarda

Diğer çocuklar gibi

Kağıttan gemilerim

Yüzerdi sularda

Ellerim tanışırdı çamurla

Topraktan olmazdı evin

Çamurdan evler yapardım sana

Sonra

Soluk benzime inat

El yapımı güller açardı yanağımda


Çeyizime ördüğün allı pullu oyalarla

Oyalarken çocuk ruhumu

Adı intihar olan

Kestirme yollardan

Gelmeyi düşündüm sana

Yaşıyor gibi yaptım

Bir tepeye gömdüm çocukluğumu


Bilmiyorlar

Sen de bilmiyorsun

Ana kucağında geç büyür çocuklar

Anasız kalınca ansızın,

Kansız cansız büyüyorlar

Sen olsaydın yanımda

Bulanmazdım günaha

Masum kalırdım

Bir çocuk kadar


Bilmiyorlar

Canı yanınca insanın

Sol yanı acırmış

Ben nasıl bir insanım anne

Yok mu benim sağ yanım

Dualarım sanadır her gece

Kuru kalmasın diye toprağın


Biliyorum

Yeşermez toprağa gömülen can

Dilerim yeşerir toprağın

Mezarına nur yağsın ANNEM