aşkın başkenti
gün kara aydı bu sabah
yürürken tülden perdenin içinden geçer gibi tanrı konfeti saçtı saçlarıma. egeli yüreğim bilemedi karda yürümesini dudağıma düşen kar suyunu getiremedim sana... içimde kalabalık bir kadın saltanatı hangisi seni seçiyor hangi kadın dokununca ben yanıyorum önüm arkam sınırım sen. tanrı üflüyor aşk tılsımını saçlarıma tutunup çıkıyorsun sarayından üstün başın ölümü fısıldıyor sustuğun zaman kelimeler dökülüyor dudaklarından. alıp birini örtüyorum üzerime mum gibi yak o zaman zırhındaki kayıp adresleri yok artık senden başka bildiğim ülke her şehrin rakımı yüreğinden az aşkın başkenti yap beni. |