Kâzım'a...sen yüreğimizin en sığ kıyılarına hırçın dalgaları gibi karadeniz´in en sert dalgaları vurdun... ve parçalanmaz sanılan koca kayalarını öğüterek en derin yerinde ebedi tahtını kurdun... ve sen uzun saçlı zayıf çocuk ! kar yağdırıp haziranda sırtta gocuk en yüksek dağında durdun ... ahad karacan... |
Vakitsiz gitmelerin simgesi...
Ve yüreğimizin kanayan yarası...
Selam olsun yazan kaleme.