aslında ben bir deliyim
hiç biriniz anlayamadınız
ne kadar da ip ucu vermiştim oysa
alkışlıyorum aklınızı
alkış alkış...
a benim sivri akıllım
hiç adamdan bulut olur mu ?
hem de mavi
ben oldum sen de inandın...
hiç adam yağmur olup yağar mı ?
eskaza ayağım kırılmaz mı sert bir zemine düşersem...
çimene düşsem neyse
bir bilek burkulmasıyla atlatırım...
kelebeğin kanadında renkmişim güya
pöh..
ulan kelebek beni nasıl taşısın incecik kanatlarında
hem niye taşısın ki üç günlük ömründe
hamal mı bu ?
ya ben... o kadar insafsız mıyım ?
aşıkken ona...
belki de taşır niçin olmasın?
anlatayım;
fuat tam yanımdaydı onu gördüğümde
koğuştan delidaşımdır fuat siz tanımazsınız
ilk defa hastahanenin bahçesinde görmüştüm asuman’ı
izmarit bulmuştu fuat yerde çok içilmemiş
fuat’ın bir de çakmağı var biliyormusunuz? yaaa...
bir gün hastahaneyi yakacağız
sonrada kaçacağız... kih..kih..kih..
çakmağı çorabında sakladığını asla söylemem boşuna yorulmayın...
neyse
ne kadar da güzeldi asuman kırmızı elbisesiyle
siyah benekli çingenem benim...
"cigarayı yaktım tam
onu gördüm o an
baharla beraber gelmişti
adını koydum asuman"...
(bakın bende istesem sizin gibi kafiyeli yazabiliyorum şiiri)
göz göze geldik asuman’la
kocaman iri gözleri vardı tam kanatlarında
kanatta da göz olurmuş ben ilk defa onda gördüm
bakıştık
bakıştık...
seni seviyorum kız dedim aşığım ben sana
o iki kere kanat çırptı
anlaştık...
istetecektim babasından yüzük takacaktık
sonra
sonra
fuat hamle yaptı cigaraya
asuman çok korktu...
birden gözlerini çarpa çarpa kanatlarında uçtuuuu...uçtuuuu... gitti...
fuat’a bir şaplak
ben doğru asuman’ın ardından
deli gibi koştum
takip ettim sekizinci psikiatrinin önüne kadar...
ah asuman...!
demir parmaklıkların ardındaki menekşeye niye kondun?
sen orada kaldın ben burada
bak yetişmiyorda elim...
o çiçekten o yaprağa gözden kayboldu sonra asuman
adresini bile alamadım ne telefon ne msn
ben asumanı çok sevdim
ne olur onu bulun bana...
ulan fuat çakmağını kırmazsam adam değilim kaçırttın asuman’ı
allahın delisi...
oysa
biz evlenecektik asuman’la tırtıllarımız olacaktı bir düzine
cebimde büyütecektim onları sıcacık
asuman beyaz gömleğimin öteki cebinde
mutlu olacaktık
bir düzine tırtıl asuman ve ben...
tam üç gün oldu o gideli...
biriniz söyleyin allah aşıkına
asuman’ı göreniniz oldu mu?
yoksa öldü mü?
yok yok bu iş böyle olmayacak
ulan fuat
ver şu çakmağı bu akşam hastahaneyi yakacağız
sonra da buradan kaçacağız
gidip asuman’ı bulacağız
yoksa...
yoksa çıldıracağız...
neredesin asumannnnnnnn..............






ahad karacan...