Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Asuman...
ahad karacan
1 beğenme · 5 yorum · 2861 okunma
 Asuman...aslında ben bir deliyim hiç biriniz anlayamadınız ne kadar da ip ucu vermiştim oysa alkışlıyorum aklınızı alkış alkış... a benim sivri akıllım hiç adamdan bulut olur mu ? hem de mavi ben oldum sen de inandın... hiç adam yağmur olup yağar mı ? eskaza ayağım kırılmaz mı sert bir zemine düşersem... çimene düşsem neyse bir bilek burkulmasıyla atlatırım... kelebeğin kanadında renkmişim güya pöh.. ulan kelebek beni nasıl taşısın incecik kanatlarında hem niye taşısın ki üç günlük ömründe hamal mı bu ? ya ben... o kadar insafsız mıyım ? aşıkken ona... belki de taşır niçin olmasın? anlatayım; fuat tam yanımdaydı onu gördüğümde koğuştan delidaşımdır fuat siz tanımazsınız ilk defa hastahanenin bahçesinde görmüştüm asuman’ı izmarit bulmuştu fuat yerde çok içilmemiş fuat’ın bir de çakmağı var biliyormusunuz? yaaa... bir gün hastahaneyi yakacağız sonrada kaçacağız... kih..kih..kih.. çakmağı çorabında sakladığını asla söylemem boşuna yorulmayın... neyse ne kadar da güzeldi asuman kırmızı elbisesiyle siyah benekli çingenem benim... "cigarayı yaktım tam onu gördüm o an baharla beraber gelmişti adını koydum asuman"... (bakın bende istesem sizin gibi kafiyeli yazabiliyorum şiiri) göz göze geldik asuman’la kocaman iri gözleri vardı tam kanatlarında kanatta da göz olurmuş ben ilk defa onda gördüm bakıştık bakıştık... seni seviyorum kız dedim aşığım ben sana o iki kere kanat çırptı anlaştık... istetecektim babasından yüzük takacaktık sonra sonra fuat hamle yaptı cigaraya asuman çok korktu... birden gözlerini çarpa çarpa kanatlarında uçtuuuu...uçtuuuu... gitti... fuat’a bir şaplak ben doğru asuman’ın ardından deli gibi koştum takip ettim sekizinci psikiatrinin önüne kadar... ah asuman...! demir parmaklıkların ardındaki menekşeye niye kondun? sen orada kaldın ben burada bak yetişmiyorda elim... o çiçekten o yaprağa gözden kayboldu sonra asuman adresini bile alamadım ne telefon ne msn ben asumanı çok sevdim ne olur onu bulun bana... ulan fuat çakmağını kırmazsam adam değilim kaçırttın asuman’ı allahın delisi... oysa biz evlenecektik asuman’la tırtıllarımız olacaktı bir düzine cebimde büyütecektim onları sıcacık asuman beyaz gömleğimin öteki cebinde mutlu olacaktık bir düzine tırtıl asuman ve ben... tam üç gün oldu o gideli... biriniz söyleyin allah aşıkına asuman’ı göreniniz oldu mu? yoksa öldü mü? yok yok bu iş böyle olmayacak ulan fuat ver şu çakmağı bu akşam hastahaneyi yakacağız sonra da buradan kaçacağız gidip asuman’ı bulacağız yoksa... yoksa çıldıracağız... neredesin asumannnnnnnn.............. ahad karacan... |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Asuman... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
değişik bir çalışma tebrikler
güzeldi
güzeldi
Ya Tabe Volim
3 Mart 2011 Perşembe 13:46:04
Çok güzel ve anlamlıydı şiiriniz.Kutlarım yürekten...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 3.3.2011 12:30:20
Okunma Sayısı
: 2861
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.