AĞLIYOR YELLER
Ağlıyor Yeller
Gönül harman yeri, doğuyor güller Evire çevire okur bülbüller. Toparlar hasadı tomurcuk diller; Çağlıyor dağlıyor aklıyor yeller. Hazın doruğunda gönül uçuşur, Mağmasında yürek akar tutuşur, Korlaşır, harlaşır baran gülüşür, Bağında dağında çaklıyor yeller. N’yleyeyim gönül közünde dağlar. Sevgiyle saygıyla özünde çağlar. Şavkından şevkinden bahçeler bağlar. Çağlıyor dağlıyor şaklıyor yeller. Rifat KAYA |