SANCILAR ŞEHRİ
Kıyılarında umarsızlığın sahte maskesi takılır
Görmesinler diye aslını gözyaşları hızla ıslatır Beyninde kurduğu sıcacık çatı dondurup üşütürken, Sancılar şehri adı gülemem o yüzden ben Bir pazar sabahı kelimelerim hüzünlülerini seçerken, Güleçti benim yüzüm oysa şu pembe gülleri dağıtırken, Artık en vahşisinde,elimdekiler hızla duvara çarparken, Sancılar şehri oldu adı, gülemem o yüzden ben Umutsuz çiçeklerim,boynu bükük esirgenen su çekilirken, Susuz toprak sorar,niye bu azap bize?niye?yaşamak varken, Sözler kupkuru dudaklarım sa, mutluluğu darmadağın ederken, Sancılar şehri oldu adı, gülemem asla ben unutturdu çünkü hayat dudaklarımı acıtarak bükerken |
NİYE?GÜLEMEM Kİ ?NİYE SUSUZ BIRAKIRIM TOPRAĞIMI?
ÖLDÜRÜYORUM İŞTE ,İÇİMDEKİ MUTLU ZAMANI..
Gönül sesi dizelerdi....özeldi....tebrikler, sevgilerimle....