Sensizliğin SahillerindenSigaramın dumanında , Yükselirken başımda tüm tasa’m. Sanki , Kanatlanmış bütün kasvetlerim; Kor ateş içinde. Yudum yudum tükenirken, Mey dolu kadehlerim Sen diye. Bir hiç kalır dönüp baktığımda Boş kalan şişeler’de. Nefes nefes çekerken içime dumanı, Titrerken düşer resmin Üşüyen ellerimden. Bir anı daha yoğrulur gözyaşlarıyla. Akar gider toprağa , Ağlayan gözlerimden. Yak bir sigara ,yak bir daha. Daha çok erken Yıl var sabaha. Şişeler boş , kadeh kırık. Şimdi ; Yakamozlar raks eder, Göz kırpar, Sensizliğin sahillerinden… erdinç sert |
Ve şarkılar meyhane akşamlarından
''Yoktur yârin imanı''
Bir tarihlerde
''ALKOLİK BİR NATÜRMORT''
adılyla bir şiir yazmıştım. Onu anımsattı bana şiiriniz.
Toprak ve tarih ile uğraşıp da
şiir yazmamak olmaz Anadolu'da.
Düşten içe doğru bir yürek kazısı idi.
Özenle yazılmış.Beğeni ile okudum. Tebrikler