ÇEKİL ARTIK BAŞIMDAN
Ömrümde geldi geçti,dilde koptu fırtına
Vefasız olan yar dı ,mutlu etti sanıyor Yolları aşıp gitti,dert yükledi sırtıma Çekil artık başımdan,yine yaram kanıyor İtibar etmez gönlüm,varlığına malına Bağladım umutları,bir iğdenin dalına Bülbül oldum ağladım,kapıldım Gül alına Çekil artık başımdan,içimde kor yanıyor Pişmanlık fayda etmez,yüreğinde hep hüzün Dönecek zaman olmaz,ne de dönmeye yüzün Dertler senide bulur,yelken açarsın güzün Çekil artık başımdan,dili zeme banıyor Kişi eder kendine,etme bulma dünyası Dünyada rağbet görür;sevgi,saygı manası Ebedi sevgi kalır,yaşayan gül goncası Çekil artık başımdan,kalbim vefa tanıyor Tülay*Aslan |