Gönül Deryası
Aşığın bulunmaz derdine çare
Gözü ne köşkte nede elde Aşkıyla yatar aşkıyla kalkar Düşmüştür birkere aşkın eline Girdimi birkere gönül kapısından içeri İşte ozaman aşk olur çözülmeyen Çözülemeyen bir bilmece Ben bir kum tanesi Sende bir köşk sayibi olsanda Bu gönül asla vaz geçmez Seni sevmekten Çünkü sen köşkte Yaşamayı severken Ben gönül deryasında Saltanat kurmuşum Hiç kimseler bilmeden Benim derdim aşk Benim derdim sevda Aşkla yatar aşkla kalkarım Bir avuç gözyaşıyla İçimdeki sonsuz aşkın Gül bahçesini sularım... |